Χωρίς αμφιβολία εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ασυνήθιστο εγχείρημα: οι Ludmila κυκλοφορούν ταυτόχρονα το ντεμπούτο και το δεύτερο άλμπουμ τους! Δεν γνωρίζουμε αν έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν, αλλά ως γεγονός από μόνο του είναι αξιοσημείωμο.
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Ludmila προήλθαν από τις στάχτες των Make Believe (από τα γνωστότερα ντόπια αγγλόφωνα εναλλακτικά σχήματα των 90s) καθώς ιδρυτικά μέλη τους είναι η Φλώρα Ιωαννίδη (φωνή) και ο Γιώργος Αποστόλου (τύμπανα). Η πορεία τους ξεκίνησε το μακρινό πια 2002 και το 2008 ηχογραφήθηκε ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Hjärt Och, ο οποίος έμελλε να μείνει ανέκδοτος μέχρι το 2015. Εν τω μεταξύ την άνοιξη του 2015 το γκρουπ ηχογράφησε και το δεύτερο του άλμπουμ Sudden, με αποτέλεσμα οι δυο αυτές δουλειές να κυκλοφορήσουν σε κοινή έκοδη (CD – βινυλίου), ως εκ τούτου και η παρούσα κριτική είναι διπλή, αφού αφορά και τα δυο LP.
Όσοι υπέθεσαν ότι η παρθενική ηχογράφηση των Ludmila θα ήταν ηχητική συνέχεια της παρακαταθήκης των Make Believe, προφανώς θα βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Ο ήχος των Ludmila, σαφώς πιο βαρυς και σκοτεινός, με την σημερινή ορολογία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί heavy rock. Για να το πούμε ακόμα πιο απλά, οι Ludmila παίζουν stoner (με την ευρεία έννοια), το οποίο όμως έλάχιστη σχέση έχει με την περιχαρακωμένη ηχητική προσέγιση που ακολουθεί η πλειονότητα των εγχώριων σχημάτων του χώρου.
Το Hjärt Och ουσιαστικά είναι το άλμπουμ μετάβασης από το alternative rock των Make Believe στο heavy rock στο οποίο είχαν αποφασίσει να κατευθυνθούν οι Ludmila. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, κυρίως γιατι οι Ludmila καταφέρνουν να αποτυπώσουν το δικό τους ξεχωριστό στίγμα. Βασικό όπλο για να το επιτύχουν αυτό αποτελούν οι ίδιες οι συνθέσεις, που είναι ξεκάθαρο ότι προέκυψαν μετά από πολλή δουλειά και προσπάθεια. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το καταιγιστικό Long Αgo το οποίο καθιστά σαφείς τις προθέσεις της μπάντας. Ήχος μοντέρνος, που πατάει όμως γερά στα 90s, κιθάρες σε φουλ ένταση, δυναμικά riff και φυσικά υπέροχα γυναικεία φωνητικά, συμπυκνώνουν τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιεί το συγκρότημα. Στις πιο μελωδικές στιγμές τους (Letting go, Colors) καθίσταται εμφανής η ηχητική τους συγγένεια με το έτερο ενναλακτικό μουσικό ύφος που χαρακτήρισε τα 90s, το grunge.
Το πλεονέκτημα των Ludmila συνίσταται στο ότι δεν φοβούνται να ανεβάσουν τις εντάσεις (όπως για παράδειγμα στα Out of my hands και Safe and sorry) αφού εκεί το γκρουπ μοιάζει να λειτουργεί στην εντέλεια, καθώς και στο οτι δεν νοιάζονται να λειάνουν τον ήχο τους μόνο και μόνο για να είναι πιο προσβάσιμος στο μη υποψιασμένο κοινό. Σε κάθε περίπτωση το υλικό του Hjärt Och είναι αξιολογότατο και άξιζε να κυκλοφορήσει κι όχι να βρίσκεται σκονισμένο σε κάποιο αρχείο.
Στο Sudden (ηχογραφημένο, όπως προείπαμε, μέσα στο 2015) τα δεδομένα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα: ο ήχος πιο βαρύς, το τέμπο πιο αργό και η ατμόσφαιρα πιο σκοτεινή. Από το εναρκτήριο κιόλας κομμάτι (Day By Day) γίνεται ορατή η συγκεκριμένη ηχητική κατεύθυνση. Σε mid tempo μελωδικούς ρυθμούς κινούνται τα Cover Me και Tree, σαφώς πιο ρυθμικό το Oughta Know, ενώ στο Shortcomings ακούμε και ανδρικά φωνητικά να συνδυάζονται με τα γυναικεία. Ιδαίτερης αναφοράς χρήζει το Piece of Mind, η μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση των δυο άλμπουμ (13:35), το οποίο ξεκινάει μελωδικά, σταδιακά όμως ο ήχος βαραίνει φτάνοντας σε σημείο να προσεγγίζει, κάποια στιγμή, το doom, δικαιολογώντας έτσι και τη χρήση του όρου στο σχετικό δελτίο τύπου.
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των δύο δίσκων των Ludmila θα ήταν σοβαρή παράλειψη να μην αποδώσουμε τα εύσημα στην Φλώρα Ιωαννίδη για την αξιοθαύμαστη δουλειά της στα φωνητικά, τα οποία έχουν κάτι από τις σπουδαίες γυναικείες φωνές του ευρωπαϊκού σκληρού ήχου (πχ Scabbia). Βεβαίως τις ικανότητες της Ιωαννίδη τις γνωρίζουμε άριστα από την εποχή των Make Believe, δυο δεκαετίες αργότερα όμως εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο προικισμένες και προσεγμένες φωνές στη χώρα μας.
Τελικώς, οι Ludmila με το διπλό δισκογραφικό «χτύπημα» τους επιβεβαιώνουν τη ρήση «ο νέος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς», καταφέρνοντάς τα πολύ καλύτερα από πολλές νέες και φιλόδοξες μπάντες. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να υπάρξει και συνέχεια.
7,5/10 (αμφότερα)
