Φαίνεται να μην έχουν σταματημό τα πάθη του ραδιοφώνου. Πρόσφατα, ο ραδιοφωνικός σταθμός AMP Radio του Calgary – πανάγνωστος, φυσικά, στα καθ’ ημάς – ο οποίος ασχολείται με mainstream μουσική (τύπου Katy Perry, David Guetta, Bruno Mars και άλλα ονόματα που αλιεύσαμε από ένα πρόσφατο playlist του), απέκτησε δικαιώματα της φόρμας Quickhitz, ξεκινώντας την εφαρμογή της από τις αρχές Αυγούστου. Το Quickhitz αποτελεί άλλη μία ευφάνταστη και θεάρεστη εφεύρεση της ραδιοφωνίας των playlists, σύμφωνα με την οποία τα τραγούδια που θα ακούγονται στον συνεργαζόμενο σταθμό θα παίζουν σε πετσοκομμένη έκδοση (συνήθως γύρω στα 2 με 2,5 λεπτά). Αν ακόμη θυμάστε τα radio edits των κομματιών όπως έμπαιναν στα singles, μιλάμε για κάτι αντίστοιχο, αλλά αυτή τη φορά το edit θα γίνεται από την SparkNet, η οποία κατέχει και τα δικαιώματα του συγκεκριμένου (προστατευμένου με copyright, παρακαλώ) format. Το Quickhitz υπόσχεται, με αυτόν τον τρόπο, πως ανά ώρα ο κάθε σταθμός θα μπορεί να παίζει ως και 24 τραγούδια. Το πρόσχημα της δημιουργίας του format είναι οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής και ο περιορισμός του attention span του σύγχρονου ανθρώπου των μεγαλουπόλεων, που παίζουν το ρόλο τους και στην ακρόαση της μουσικής. Φυσικά, τον καλλιτέχνη και την άποψή του για τη μουσική του, η συγκεκριμένη νοοτροπία τον καταγράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Το ίδιο συμβαίνει και με τον σοβαρό ακροατή μουσικής – ο οποίος βέβαια, εδώ που τα λέμε, δύσκολα θα καταφύγει σε αυτού του τύπου σταθμούς για την μουσική του απόλαυση. Ο φόβος, όμως, να επεκταθεί η πρακτική, εάν διαπιστωθεί πως όντως έχει έρεισμα στις ακροαματικότητες και σε λοιπούς ζωτικούς τομείς, είναι υπαρκτός και για τα υπόλοιπα ραδιόφωνα. Ειδικά σε συνδυασμό με επικίνδυνες (για τη Μουσική πάντα) πεποιθήσεις όπως αυτή του George Ergatoudis, όπως σας ενημερώσαμε σχετικώς πριν λίγο καιρό, φαίνεται πως οι μέρες που θα έρθουν αναμένονται σκοτεινές για τη μουσική και τους πραγματικούς λάτρεις της.

Τουλάχιστον το Quickhitz περιορίζει σημαντικά και τον χρόνο που θα διαρκούν οι διαφημίσεις (αν και, όταν μιλάμε για εμπορική μουσική τέτοιου ύφους, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό αποτελεί απαραίτητα πλεονέκτημα).

Φυσικά ο AMP δεν είναι ο μοναδικός σταθμός που εφαρμόζει το συγκεκριμένο format, αλλά είναι ο πρώτος εκτός ΗΠΑ, εξού και η δημοσιότητα που έχει λάβει το θέμα (το Quickhitz εφαρμόζεται σε διάφορους ραδιοσταθμούς από τον Σεπτέμβριο του 2013).

Εμείς θέσαμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων: καθίσαμε και ακούσαμε δοκιμαστικά μία ώρα από τον συγκεκριμένο ραδιοσταθμό. Ναι, υποφέρουμε για την ενημέρωσή σας, κάποτε ελπίζουμε να μας αναγνωριστεί. Συμπεράσματα: α) όντως τα κομμάτια κόβονται κοντά στο δίλεπτο, β) είναι εμφανές ότι πέφτει κοπτοραπτική εντός κάποιων κομματιών, αν και η εταιρία που εμπνεύστηκε το format υποστηρίζει πως μόνο οι εκ βαθέων γνώστες θα αναγνωρίσουν την «χειροτεχνία»  - γεγονός όμως είναι πως τα κομμάτια τερματίζονται απότομα, γ) σε τέτοιες μουσικές ίσως λίγη σημασία έχει αν το κομμάτι θα διαρκεί ένα λεπτό ή σαράντα (που λέει ο λόγος), μιας και είναι η φύση της τέτοια που εξαντλεί τις ιδέες της πολύ γρήγορα μέσα στο κομμάτι, δ) θυμήθηκα τις εποχές που στο γραφείο έπαιζε Kiss FM – ωραία, ανέμελα χρόνια και ένα κεφάλι κουρκούτι από την αέναη επανάληψη, ε) σε κάποιο χρονικό σημείο πετάχτηκε το Ho Hey των Lumineers και ακούστηκε σαν όαση στην έρημο, αλλά και αυτό υπέστη αχρείαστο κόψιμο (η κανονική του διάρκεια πλησιάζει τα 2:40!), στ) θα ήμουν περίεργος (ΟΚ, όχι και τόσο…) να ακούσω δίλεπτο edit π.χ. ενός Bohemian Rhapsody, μόνο για να δω ποια σημεία θα επέλεγαν τα τζιμάνια του Quickhitz για να μην ξεπεράσουν τον ζητούμενο χρόνο, ζ) από ένα σημείο και μετά η τόσο γρήγορη εναλλαγή γίνεται κουραστική στο αυτί (βέβαια αυτό μπορεί να συμβαίνει για δύο λόγους: πρώτον, διότι η μουσική αυτή είναι κουραστική από μόνη της – τι κακός! - και δεύτερον, διότι πιο πριν άκουγα μακροσκελή prog έπη), η) δεν είναι δουλειά αυτή που με αυτοέχωσα, ι) νομικά, υπάρχουν άραγε εξαιρέσεις σύμφωνα με τις οποίες η ακρόαση συγκεκριμένων τραγουδιών υπάγεται στα βαρέα και ανθυγιεινά;