Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν εμπνευστεί από τους στίχους σημαντικών μουσουργών. Κοινωνικά κινήματα έχουν γεννηθεί μέσα από τον υπέροχο συνδυασμό μέλους και στίχου, ζωές έχουν αλλάξει, συνειδήσεις και νοοτροπίες έχουν σμιλευτεί. Η ανθρωπότητα έκανε βήματα μπροστά μέσα από αυτό το συνδυασμό των δύο τεχνών. Στην Ελλάδα αυτό το γνωρίζουμε περισσότερο από αρκετούς λαούς. Πόσο κέρδισε – και πόσο κοντά έφτασε στους ανθρώπους - η ποίηση του Ελύτη, του Γκάτσου, του Σεφέρη όταν μελοποιήθηκε από το Χατζιδάκι, ή το Μίκη;

Ο Bob Dylan είναι αναμφίβολα η φωνή μιας ολόκληρης γενιάς. Η φωνή του The Times They Are a-Changin', του The Lonesome Death of Hattie Carroll, του Blowin' in the Wind, του A Hard Rain's A-Gonna Fall επηρέασε όχι μόνο την Αμερική, αλλά ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Πάνω από 5 δεκαετίες τρομακτικής προσφοράς επιβραβεύτηκαν με έναν ξεχωριστό τρόπο, καθώς ο Dylan πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας βραβευόμενος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2016, μια τιμή που είναι η πρώτη φορά που επιφυλάσσεται σε έναν άνθρωπο από τον κόσμο της μουσικής.

Αναμφίβολα, η είδηση αυτή έχει προκαλέσει συγκίνηση και χαρά σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι πιο μικτή, πάντως, η αντιμετώπιση της είδησης στον κόσμο των λογοτεχνών με τον Salman Rushdie να γράφει ενθουσιασμένος πως η επιλογή ήταν σπουδαία, καθώς «από τον Ορφέα μέχρι τον Faiz μουσική και ποίηση είναι στενά συνδεδεμένες». Στον αντίποδα, ο συγγραφέας Gary Shteyngart στο γνωστό σατιρικό του ύφος έγραψε πως καταλαβαίνει την επιτροπή των Νόμπελ, καθώς «είναι δύσκολο να διαβάζεις βιβλία».

Εμείς εδώ στο soundgaze λέμε: «Δικαιοσύνη απεδόθη».