Ο Έλληνας George Ergatoudis θεωρείται ως ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους στη σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Κι αυτό, διότι είναι ο επικεφαλής του ιστορικού Radio 1 του BBC. Μη βιαστείτε, όμως, να αισθανθείτε το στήθος να φουσκώνει από εθνική υπερηφάνεια για το ξενιτεμένο μας πουλί που δοξάζει το όνομα της χώρας στα πέρατα της οικουμένης. Και τούτο, διότι επί των ημερών του το εν λόγω ραδιόφωνο, από καλειδοσκόπιο της βρετανικής μουσικής, έχει καταντήσει απόλυτα ξεπουλημένο (και ξεπλυμένο), απευθυνόμενο σε άτομα ηλικίας 6-11 ετών.
Τον Οκτώβριο του 2013 ο Ergatoudis είχε προβεί σε μια δήλωση που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στη Βρετανία, καθώς είχε ουσιαστικά κλείσει τις θύρες του Radio 1 σε ροκ μπάντες όπως οι Muse και οι Green Day (η Katy Perry και η Gaga να κερδάνε και οι υπόλοιποι….). Εδώ και μερικές ημέρες, όμως, πέταξε μία ακόμη βόμβα, χαρακτηριστική βέβαια της άποψής του για τη μουσική. Στο λογαριασμό του στο twitter πόσταρε με περίσσιο θράσος ότι το μέλλον της μουσικής δεν είναι τα άλμπουμ των καλλιτεχνών (τα οποία, κατά την εκτίμησή του, οδεύουν προς εξαφάνιση), αλλά οι playlists.
Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος με μέτρια γνώση των πραγμάτων αντιλαμβάνεται ότι ο Ergatoudis αποτελεί εχθρό της πραγματικής μουσικής δημιουργίας και αρχιτέκτονα μιας εφιαλτικής και πλαστικής μουσικής πραγματικότητας, όπου αυτό που θα ακούμε δεν θα είναι το προϊόν του μόχθου των καλλιτεχνών, αλλά επιλογή μανατζαραίων και επικεφαλής δισκογραφικών εταιρειών που θέλουν να χειραγωγήσουν το κοινό. Ευνόητο είναι ότι στο μουσικό μέλλον που οραματίζεται ο Ergatoudis δεν χωράνε εναλλακτικοί καλλιτέχνες, δεν χωράει η διαφορετικότητα, αλλά μόνο τα πλαστικά singles των εκπορνευμένων γόνων των talent shows και της ευνουχισμένης και προσαρμοσμένης στο mainstream hip hop/rap σκηνής.
Δεν ξέρω ποιοι από εσάς γνωρίζετε τα έργα και τις ημέρες του αλήστου μνήμης Spiro Agnew, του Ελληνοαμερικάνου (ακροδεξιού) Αντιπροέδρου των ΗΠΑ επί προεδρίας Nixon και θερμού υποστηρικτή της Χούντας των Απριλιανών, ο οποίος εκδιώχθηκε από το αξίωμά του λόγω δωροδοκίας. Τελικά υπάρχουν κι άλλοι Έλληνες της διασποράς που μας ντροπιάζουν εξίσου.
